بررسی ضخامت مخاط نرمال جدار مثانه

سابقه و هدف: ضخامت مخاطی جدارمثانه به دنبال عفونت های ادراری، کموتراپی، مثانه نوروژنیک، دریچه خلفی پیشابراه، سنگ والتهاب افزایش می یابد. بنابراین با توجه به اهمیت ضخامت مخاطی جدارمثانه در تشخیص سلامت آن و تناقضاتی که در مورد میزان آن حتی در کتب مرجع وجودداشته،و این تحقیق برروی افراد نرمال مراجعه کننده به مراکز درمانی وابسته به دانشگاه شهید بهشتی در سال های 82-1381 انجام شد.   مواد وروشها : این مطالعه به صورت مقطعی ( cross-sectional ) برروی 122 فرد بالغ انجام شد. همه افرادی که ترای سونوگرافی به دلایل مختلف به جز مشکلات ادراری مانند درد شکمی، آنومالی احتمالی وبررسی روتین مراجعه واز نظر سایر عوامل موثر در ضخامت مخاط جدار مثانه سالم بودند، بررسی شدند. پروب مورد استفاده5-5/3 مگا هرتز بود. ضخامت مخاط جدار مثانه در مقطع عرضی و ساژیتال از کف مثانه خلفی جانبی تریگون اندازه گیری شد. همچنین نقش سن، جنس وپریاخالی بودن مثانه برروی ضخامت جداری آن تعیین گردید.   یافته ها: تحقیق برروی 212 نفر بیمار بالغ درسنین 12تا70 سال، 78درصدزن و 22 درصد مرد انجام شد. میزان ضخامت مخاط جدار پر 57/.±57/2 میلیمتر با احتمال 95 درصد با دامنه 41/1 تا 65/3 میلیمتر ودر مثانه خالی 12/.± 48/5 میلیمتر با دامنه 86/3 تا 10/7 میلیمتربود.   نتیجه گیری: در یکی از کتب مرجع ضخامت مخاط جدار مثانه نرمال 2-3 میلیمتر ودر ماخذ دیگر 4-6میلیمترذکر شده است. یافته های فوق تا حدی با یافته این تحقیق در مورد مثانه پر همخوانی دارد اما در مورد ضخامت مخاطی جدار مثانه خالی مطلبی بیان نشده است